Gisteren waren ondergetekende en Hans op pad om het voornemen wat afgelopen december niet van kwam opnieuw in te vullen.
Plan was om te kijken langs de A31 bij Meppen, waar de bouw afgaande op satellietbeelden al zover gevorderd was dat er masten met geleiders stonden.
Mooi weer, dat was duidelijk hoewel de cirrus wat stoorde.
Begonnen vlakbij Wesuwe waar we dit grote portaal zagen. Klaarblijkelijk bedoeld als "stijgpunt" om over te gaan op een stuk kabeltrace.
Dat tracé lijkt te zijn ingegeven om een bestaande 380 kV-lijn te kruisen.
Dörpen West - Niederrhein
Re: Dörpen West - Niederrhein
Iets ten zuiden van het stijgpunt stond een tweetal lijnvakken al met geleiders ingetrokken. Korte vakjes, want drie hoekmasten en twee steunmasten. Hoge masten zien we, zou het met de magneetveldeisen te maken hebben?
Het mastontwerp met de V-kettingen lijkt aan te sluiten bij het masttype dat meer voorkomt in Niedersachsen.
Wel valt op dat de gaffel bij de steunmasten wat kleiner en korter is dan veel van zijn evenknieën. Naar onze smaak niet een vooruitgang. De hoekmasten en dan zeker deze "HA" vielen op door hun smalle traverses die wel wat hoog zijn aan het mastlichaam. Verder hebben ze nog een diagonaalkruis boven het broekstuk in plaats van het fijnmazigere verband hogerop. Eerste indruk was dus toch even wennen, maar het zijn natuurlijk wel vakwerkmasten
Het mastontwerp met de V-kettingen lijkt aan te sluiten bij het masttype dat meer voorkomt in Niedersachsen.
Wel valt op dat de gaffel bij de steunmasten wat kleiner en korter is dan veel van zijn evenknieën. Naar onze smaak niet een vooruitgang. De hoekmasten en dan zeker deze "HA" vielen op door hun smalle traverses die wel wat hoog zijn aan het mastlichaam. Verder hebben ze nog een diagonaalkruis boven het broekstuk in plaats van het fijnmazigere verband hogerop. Eerste indruk was dus toch even wennen, maar het zijn natuurlijk wel vakwerkmasten
Re: Dörpen West - Niederrhein
Toen reden we eerst nog navigerend over rustige binnenwegen een stukje naar het noorden. We kruisten de 110 kV-lijn die tot onze verbazing vrijwel gelijk was aan de 110 kV-masten in de lijn die ooit tot aan Musselkanaal doorliep. Alleen de spits week dan af van de bliksemtraverse die de Nederlandse versie heeft. Helaas geen foto van genomen, maar ga ik zeker nog een keer doen.
Bij Neusustrum kwamen we op een geschikte plek uit waar de lijn vrijwel gereed was, ook geverfd.
Zo aanschouwden we nieuwe lijn parallel aan de oude, blootgesteld aan de slagschaduw van een van de talrijk aanwezige windmolens. En het geknetter van de oudere in bedrijf zijnde 380 kV-lijn.
Hoewel je zou zeggen dat de masten gelijk op zouden kunnen gaan, zijn de posities niet naast elkaar gezet. Ook zijn er wat hoekmasten met minimale lijnhoek.
Bij Neusustrum kwamen we op een geschikte plek uit waar de lijn vrijwel gereed was, ook geverfd.
Zo aanschouwden we nieuwe lijn parallel aan de oude, blootgesteld aan de slagschaduw van een van de talrijk aanwezige windmolens. En het geknetter van de oudere in bedrijf zijnde 380 kV-lijn.
Hoewel je zou zeggen dat de masten gelijk op zouden kunnen gaan, zijn de posities niet naast elkaar gezet. Ook zijn er wat hoekmasten met minimale lijnhoek.
Re: Dörpen West - Niederrhein
mooie platen. kleine detail verschillen in die nieuwe masten geven een veel zwaardere look dan bij die oude.
Re: Dörpen West - Niederrhein
Schitterende reportage Tom! TenneT is al aardig ver met de bouw van de nieuwe verbinding
Wel een heel verschil met de oudere 380kV verbinding uit de jaren '70 met duidelijk zwaardere en hogere masten, ik had niet verwacht dat het verschil nog zo groot was. Voor mijn gevoel is de oudere 380kV verbinding tussen Diele en Meppen wat onder bemeten met "slechts" tweebundels en ik zit me ook af te vragen of men beide verbindingen niet over een groot deel had kunnen combineren met nieuwe viercircuitsmasten, van de andere kant is er ruimte genoeg in dit dunbevolkte gebied. Verder ben ik het Tom eens, de kleinere gaffel van de steunmasten is minder, maar in deze tijd van wintracks en grondkabels zijn alle vakwerkmasten goed
Wel een heel verschil met de oudere 380kV verbinding uit de jaren '70 met duidelijk zwaardere en hogere masten, ik had niet verwacht dat het verschil nog zo groot was. Voor mijn gevoel is de oudere 380kV verbinding tussen Diele en Meppen wat onder bemeten met "slechts" tweebundels en ik zit me ook af te vragen of men beide verbindingen niet over een groot deel had kunnen combineren met nieuwe viercircuitsmasten, van de andere kant is er ruimte genoeg in dit dunbevolkte gebied. Verder ben ik het Tom eens, de kleinere gaffel van de steunmasten is minder, maar in deze tijd van wintracks en grondkabels zijn alle vakwerkmasten goed
Re: Dörpen West - Niederrhein
Hier is nog een overzichtskaartje van het TenneT-deel van deze lange verbinding. Zag dat de netkaart ook al was aangepast, hulde.
Re: Dörpen West - Niederrhein
En zo werd er aanvankelijk anderhalve maand later dan verwacht en daarna toch ook weer eerder dan verwacht (redelijk ad-hoc) een blik geworpen in het Emsland. Zoals Peter al zei, eigenlijk is het allemaal dichterbij dan het klinkt. Zeker voor ondergetekende, want de bouwplaats is slechts enkele tientallen kilometers bij Holsloot vandaan.
Vlak voor de jaarwisseling had ik wat persoonlijke omstandigheden die plotseling in de weg kwamen (gezinslid bij ondergetekende die onder het mes moest) waardoor het er niet van kwam om toen het Emsland op te zoeken. Tom is toen maar naar Delfzijl gereden. Maar bij deze tweede poging zat er niets meer in de weg en het weer was ongewoon mooi. Eerder dan voor het gevoel logisch was zakte de zon al richting de einder en bleken we uiteindelijk tijd tekort te komen voor de laatste absnitt naar Dörpen. Nuja, die blijft op de lijst staan.
Tom had een beduidend beter fototoestel mee dan ik. De visuele indruk is al grotendeels gegeven. De foto's gemaakt met een jaren oude telefoon uit een Deense webshop zijn dan ook vooral ter aanvulling en/of om soms een gaatje te dichten dat nog is opengelaten.
Na het arriveren in het gebied dacht ik 'ach, dat doen we wel even'... Doorrijden naar de volgende afrit. Terwijl Tom al wees op een paar mastposities, ging ik ervan uit dat die nog tot de oude verbinding behoorden en dat we wel even de volgende afrit moesten hebben. Mispoes. Koud twee kilometer verder bij Segberg kwam het als een verrassing om naast de weg een dik vet portaal aan te treffen.
Eh.. ho eens? Wat krijgen we nou dan, wat moet dat apparaat daar.
Verbaasd dacht ik dat het kon gaan om een nieuwe 380/110 trafo ter koppeling van de regio, die erg zwak in het plaatselijke 110 kV-net hangt. Immers, het bestaan van station Rhede met een zeldzame, rechtstreekse 380/20 kV trafo zegt al genoeg over de (on)mogelijkheid om een windpark aan te sluiten op de 110. Mispoes. Na wat geslinger over de binnenwegen kwamen we bij het ding aan en het bleek om een opstijgpunt te gaan.
Waarom men hier een stukje kabel toepast is niet bekend. Landschappelijke waarde zal wel niet de reden zijn. Strategie, wat ik eerst dacht i.v.m. het niet uit dienst hoeven nemen van de bestaande en overbelaste verbinding bij de overkruising, blijkt het ook niet te zijn. Vlakbij Niederlängen kruist de verbinding een tweede maal, maar daar lijkt geen kabel te worden toegepast. Mogelijk is de reden recreatiepark Dankernsee? Of er ligt een vliegveldje in de buurt? Er steeg wel een propellervliegtuigje op.
Onderdelen voor de jukken en bokken voor de rails, de compensatiemiddelen en de eindsluiters. Alles netjes in de poedercoating gezet. Het gaf een verzorgde indruk die een beetje vloekte met de aard van het portaal zelf.
De onderste balken blijken volgens de afbeelding op het informatiebord bedoeld te zijn om steunisolators voor de fixering aan vast te maken. Veel gewicht krijgen ze dus niet te dragen. Maar met de verrelijker als janboerenfluitzoomlens voor de telefoon kwam alsnog aan het licht dat sommige delen wel heel licht lijken uitgevoerd.
Slechts acht boutjes om het totale ding te dragen? En hoe? Met een knoopplaatje die op zeer fragiele wijze aan de toren vast zit en zelfs nu al zichtbaar een beetje omlaag buigt onder de scharnierwerking?
Het leek of het portaal een klein beetje wijd uitliep. Net of ze zich vergist hadden in de onderste maat van de pinakels op de drie toppen. Nu komt de optische illusie van een cilindrisch deel bovenop een tapse toren wel vaker voor, maar het hoofd een kwart slag draaien kon de illusie niet wegnemen. De knoopplaten bleven een iets wijd uitstaand gezicht. Een kromme lat in de top die vanwege zijn knik een iets kortere lengte moest hebben maakt de verdenking alleen nog maar sterker.
Ondergetekende, door Darwin voorzien van een gebrekkige roodkegel en daardoor door stormchaseteammaten berucht als navigator, had grote moeite met het lezen van de landkaart. Geruime tijd heb ik de B-weg aangezien voor de A31 waardoor de viaducten en afritten voor geen meter klopten. Tom moest de aanwijzingen, correcties, correcties terug en uiteindelijk toch opnieuw 'ohja wacht ho eens' allemaal maar aanhoren en zal er ongetwijfeld het zijne van gedacht hebben...
Toch stonden we niet veel later een aantal mastposities verder in de berm van respectievelijk een landstraße en later een soort volwaardige tweebaansweg met flink fietspad, waar desondanks bijna niemand overheen kwam.
De nieuwe mast was veel hoger dan de oude verbinding. Maar de masten dragen geen extra knoopplaten of voorzieningen om eventueel later meelifters op 110 kV te kunnen monteren (een gemiste kans, want die zijn hard nodig in dit gebied). Het beperken van het aantal mastposities door langere spanvelden kan een reden zijn, maar het kan ook de magneetvelddiscussie zijn waarin men extreem veilig wil zitten.
In elk geval, als men de zeeg een beetje strakker zet en dan dynamic rating toepast, dan kan je de draden met deze masthoogte prima tot 600ºC laten aanlopen voordat er doorhangknelpunten ontstaan. Ik zie grote potentie voor EHTLS-geleiders.
Tweehonderd meter verderop lag een soort karkas achter de hekken.
Het bleek de nieuwe hoogspanningsmast te zijn, reeds aaneengebouwd in drie hapklare brokken die ze deze week in een wip kunnen monteren. De kunststof isolators hangen er al aan. Zoals Tom al zei, waarom niet, het spul weegt toch niks.
Als een soort reuzenmeccano liggen de mastdelen te wachten op afmontage. Jammer van die hekken, want bij ondergetekende borrelde er een niet te zuinige Zwolle - Meedennostalgie op. Wat was ik hier graag even tussendoor gelopen en doorheen gestapt.
Een buitenkans voor een detailblik en wat detailfotografie. Dunne armen en lange tengels waren net toereikend om door de tralies van de hekken heen aan sommige van de onderdelen te voelen of er met de knokkels op te kunnen kloppen ter inspectie.
De niet-haakse hoeklijnen in de gaffeltop zijn al door Tom beschreven. Maar wat verder ook nog de aandacht trok waren de stapjes of treetjes in de onderste randstaaf van de gaffel die als ladder of klimbouten moesten dienen. Niet binnendoor, maar buitenlangs moet de gaffel worden beklommen. Dat moet je maar durven.
Het volgende doel was het proberen te vinden van een mastvak waarin de katrollen reeds verwijderd waren, zodat het nieuwe toekomstige mast- en lijnbeeld min of meer gereed kon worden bewonderd. Op de satellietfoto van satellietdataportaal is soms wat overlap met de grensregio en vlakbij Dörpen is de zaak dicht genoeg bij de Nederlandse grens om af en toe een hoekje verbinding in beeld te krijgen. Daar leken de geleiders al sinds het najaar aanwezig. Dat bleek te kloppen. Net ten noorden van Niederlängen, bij Neusüstrum, was de verbinding op wat likjes verf en bebording na compleet en klaar om in dienst te gaan.
Het telefoontje had het moeilijk met de belichting. Gelukkig heeft Tom ze ook op de foto, maar dan beter.
Wat we in elk geval wel zien is dat het hele mastlichaam weliswaar smaller, maar ook zwaarder van postuur lijkt te zijn dan zijn voorouder uit de jaren 70. Het lattenwerk is massiever, de knoopplaten zijn zwaarder, maar het mastpostuur is hoger en juist iets smaller. Duidelijk een kind van de huidige tijd als het om vakwerk gaat, maar of het mooier is? Het is tenminste nog vakwerk, zo is het ook.
De andere kant op, met tegenlicht, was het telefoonfotografisch waterloo. Maar wat we wel zien is de masthoogte. De twee posities staan praktisch naast elkaar en de hoogte van de ondertraverse van de nieuwe lijn is bijna gelijk aan die van de boventraverse van de oude lijn. Dat is zeker acht meter de hoogte in.
Zou dit nu de prijs zijn van 0,4 microtesla? Dan liever de lucht in, Tennet-stijl?
Ondertussen was duidelijk dat de oude lijn ook op zaterdagmiddag stevig aan de bak moest. Hij knetterde erover ondanks de droge lucht en ook de metalen voorwerpen aan de grond zoals de auto en een verkeersbord pikten de lading op. Met de vingertoppen is het goed te voelen, maar met je oorschelp tegen de paal van het verkeersbord klinkt het net zo luid als een vlamboog op een gemiddeld youtubefilmpje uit Rusland. (Het doet geen pijn, je kan het gerust proberen.)
Raadsel. Het staat in een weiland en het maakt de hele tijd slechte grappen. Wat is het?
Een flauwe hoekmast.
Met een lijnhoek van amper een paar graden doet hij denken aan Zwolle - Meeden positie 59, een al eveneens vrij zinloze hoekmast. We konden over een braakliggend weiland naar de mastvoet wandelen.
Riep er iemand randstaaf? De zwaarte van het vakwerk is beslist geen halve maatregel. Deze jongens kegel je niet zomaar om bij een downburst.
Minder gründlich was de afmontage van de ladder.
Dat die op de torenwand zit is nog tot daar aan toe. Maar om hem nou te laten doorlopen tot onder de splitsing van het broekstuk... Het is al een lullige broek op half zeven voor zo'n grote mast, maar nu kan je er dus helemaal niet meer onderdoor met een trekker.
Verder is het stuk ladder gemonteerd met een forse hoeklat die iets krom loopt, zowel naar boven toe als naar binnen toe. Twee lelijke, wellicht later in de haast erbij ontworpen montagevoetjes houden het geheel tegen de mast aan geklemd, maar de stevige hoeklat zelf kan een beetje mee buigen. Ondergetekende kon er net bij met de vingertoppen (heel soms is een S+12 postuur toch ergens goed voor) en de lat kon een beetje heen en weer zwabberen, waarbij hij het vakwerk van het broekstuk aantikken kon.
Alle moeren zitten telkens naar buiten gemonteerd. Misschien sleutelt dat makkelijker, maar het wekt een beetje goedkope indruk. Moeren naar buiten heb ik één keer zelf geprobeerd met het schaalmodel van de PGEM-tonmast (om een zeshoekige indruk te krijgen), maar uiteindelijk bleek dat niet het gewenste resultaat te hebben. En ook in het groot is het een vreemde aanblik.
Inmiddels begon de zon steeds verder te zakken. Tom moest natuurlijk nog een eind verder terug dan ik, dus Dörpen nog opzoeken leek niet realistisch meer. We hebben het erbij gelaten. Dörpen zelf, Niederlängen (met het restant van de oude interconnectie Lathen - Musselkanaal), het andere opstijgpunt bij Dankern en het zuidelijker deel van de verbinding tot de grens waar Tennet en Amprion elkaar ontmoeten lijkt geschikt spul om op de agenda te zetten voor een vervolgbezoek.
Vlak voor de jaarwisseling had ik wat persoonlijke omstandigheden die plotseling in de weg kwamen (gezinslid bij ondergetekende die onder het mes moest) waardoor het er niet van kwam om toen het Emsland op te zoeken. Tom is toen maar naar Delfzijl gereden. Maar bij deze tweede poging zat er niets meer in de weg en het weer was ongewoon mooi. Eerder dan voor het gevoel logisch was zakte de zon al richting de einder en bleken we uiteindelijk tijd tekort te komen voor de laatste absnitt naar Dörpen. Nuja, die blijft op de lijst staan.
Tom had een beduidend beter fototoestel mee dan ik. De visuele indruk is al grotendeels gegeven. De foto's gemaakt met een jaren oude telefoon uit een Deense webshop zijn dan ook vooral ter aanvulling en/of om soms een gaatje te dichten dat nog is opengelaten.
Na het arriveren in het gebied dacht ik 'ach, dat doen we wel even'... Doorrijden naar de volgende afrit. Terwijl Tom al wees op een paar mastposities, ging ik ervan uit dat die nog tot de oude verbinding behoorden en dat we wel even de volgende afrit moesten hebben. Mispoes. Koud twee kilometer verder bij Segberg kwam het als een verrassing om naast de weg een dik vet portaal aan te treffen.
Eh.. ho eens? Wat krijgen we nou dan, wat moet dat apparaat daar.
Verbaasd dacht ik dat het kon gaan om een nieuwe 380/110 trafo ter koppeling van de regio, die erg zwak in het plaatselijke 110 kV-net hangt. Immers, het bestaan van station Rhede met een zeldzame, rechtstreekse 380/20 kV trafo zegt al genoeg over de (on)mogelijkheid om een windpark aan te sluiten op de 110. Mispoes. Na wat geslinger over de binnenwegen kwamen we bij het ding aan en het bleek om een opstijgpunt te gaan.
Waarom men hier een stukje kabel toepast is niet bekend. Landschappelijke waarde zal wel niet de reden zijn. Strategie, wat ik eerst dacht i.v.m. het niet uit dienst hoeven nemen van de bestaande en overbelaste verbinding bij de overkruising, blijkt het ook niet te zijn. Vlakbij Niederlängen kruist de verbinding een tweede maal, maar daar lijkt geen kabel te worden toegepast. Mogelijk is de reden recreatiepark Dankernsee? Of er ligt een vliegveldje in de buurt? Er steeg wel een propellervliegtuigje op.
Onderdelen voor de jukken en bokken voor de rails, de compensatiemiddelen en de eindsluiters. Alles netjes in de poedercoating gezet. Het gaf een verzorgde indruk die een beetje vloekte met de aard van het portaal zelf.
De onderste balken blijken volgens de afbeelding op het informatiebord bedoeld te zijn om steunisolators voor de fixering aan vast te maken. Veel gewicht krijgen ze dus niet te dragen. Maar met de verrelijker als janboerenfluitzoomlens voor de telefoon kwam alsnog aan het licht dat sommige delen wel heel licht lijken uitgevoerd.
Slechts acht boutjes om het totale ding te dragen? En hoe? Met een knoopplaatje die op zeer fragiele wijze aan de toren vast zit en zelfs nu al zichtbaar een beetje omlaag buigt onder de scharnierwerking?
Het leek of het portaal een klein beetje wijd uitliep. Net of ze zich vergist hadden in de onderste maat van de pinakels op de drie toppen. Nu komt de optische illusie van een cilindrisch deel bovenop een tapse toren wel vaker voor, maar het hoofd een kwart slag draaien kon de illusie niet wegnemen. De knoopplaten bleven een iets wijd uitstaand gezicht. Een kromme lat in de top die vanwege zijn knik een iets kortere lengte moest hebben maakt de verdenking alleen nog maar sterker.
Ondergetekende, door Darwin voorzien van een gebrekkige roodkegel en daardoor door stormchaseteammaten berucht als navigator, had grote moeite met het lezen van de landkaart. Geruime tijd heb ik de B-weg aangezien voor de A31 waardoor de viaducten en afritten voor geen meter klopten. Tom moest de aanwijzingen, correcties, correcties terug en uiteindelijk toch opnieuw 'ohja wacht ho eens' allemaal maar aanhoren en zal er ongetwijfeld het zijne van gedacht hebben...
Toch stonden we niet veel later een aantal mastposities verder in de berm van respectievelijk een landstraße en later een soort volwaardige tweebaansweg met flink fietspad, waar desondanks bijna niemand overheen kwam.
De nieuwe mast was veel hoger dan de oude verbinding. Maar de masten dragen geen extra knoopplaten of voorzieningen om eventueel later meelifters op 110 kV te kunnen monteren (een gemiste kans, want die zijn hard nodig in dit gebied). Het beperken van het aantal mastposities door langere spanvelden kan een reden zijn, maar het kan ook de magneetvelddiscussie zijn waarin men extreem veilig wil zitten.
In elk geval, als men de zeeg een beetje strakker zet en dan dynamic rating toepast, dan kan je de draden met deze masthoogte prima tot 600ºC laten aanlopen voordat er doorhangknelpunten ontstaan. Ik zie grote potentie voor EHTLS-geleiders.
Tweehonderd meter verderop lag een soort karkas achter de hekken.
Het bleek de nieuwe hoogspanningsmast te zijn, reeds aaneengebouwd in drie hapklare brokken die ze deze week in een wip kunnen monteren. De kunststof isolators hangen er al aan. Zoals Tom al zei, waarom niet, het spul weegt toch niks.
Als een soort reuzenmeccano liggen de mastdelen te wachten op afmontage. Jammer van die hekken, want bij ondergetekende borrelde er een niet te zuinige Zwolle - Meedennostalgie op. Wat was ik hier graag even tussendoor gelopen en doorheen gestapt.
Een buitenkans voor een detailblik en wat detailfotografie. Dunne armen en lange tengels waren net toereikend om door de tralies van de hekken heen aan sommige van de onderdelen te voelen of er met de knokkels op te kunnen kloppen ter inspectie.
De niet-haakse hoeklijnen in de gaffeltop zijn al door Tom beschreven. Maar wat verder ook nog de aandacht trok waren de stapjes of treetjes in de onderste randstaaf van de gaffel die als ladder of klimbouten moesten dienen. Niet binnendoor, maar buitenlangs moet de gaffel worden beklommen. Dat moet je maar durven.
Het volgende doel was het proberen te vinden van een mastvak waarin de katrollen reeds verwijderd waren, zodat het nieuwe toekomstige mast- en lijnbeeld min of meer gereed kon worden bewonderd. Op de satellietfoto van satellietdataportaal is soms wat overlap met de grensregio en vlakbij Dörpen is de zaak dicht genoeg bij de Nederlandse grens om af en toe een hoekje verbinding in beeld te krijgen. Daar leken de geleiders al sinds het najaar aanwezig. Dat bleek te kloppen. Net ten noorden van Niederlängen, bij Neusüstrum, was de verbinding op wat likjes verf en bebording na compleet en klaar om in dienst te gaan.
Het telefoontje had het moeilijk met de belichting. Gelukkig heeft Tom ze ook op de foto, maar dan beter.
Wat we in elk geval wel zien is dat het hele mastlichaam weliswaar smaller, maar ook zwaarder van postuur lijkt te zijn dan zijn voorouder uit de jaren 70. Het lattenwerk is massiever, de knoopplaten zijn zwaarder, maar het mastpostuur is hoger en juist iets smaller. Duidelijk een kind van de huidige tijd als het om vakwerk gaat, maar of het mooier is? Het is tenminste nog vakwerk, zo is het ook.
De andere kant op, met tegenlicht, was het telefoonfotografisch waterloo. Maar wat we wel zien is de masthoogte. De twee posities staan praktisch naast elkaar en de hoogte van de ondertraverse van de nieuwe lijn is bijna gelijk aan die van de boventraverse van de oude lijn. Dat is zeker acht meter de hoogte in.
Zou dit nu de prijs zijn van 0,4 microtesla? Dan liever de lucht in, Tennet-stijl?
Ondertussen was duidelijk dat de oude lijn ook op zaterdagmiddag stevig aan de bak moest. Hij knetterde erover ondanks de droge lucht en ook de metalen voorwerpen aan de grond zoals de auto en een verkeersbord pikten de lading op. Met de vingertoppen is het goed te voelen, maar met je oorschelp tegen de paal van het verkeersbord klinkt het net zo luid als een vlamboog op een gemiddeld youtubefilmpje uit Rusland. (Het doet geen pijn, je kan het gerust proberen.)
Raadsel. Het staat in een weiland en het maakt de hele tijd slechte grappen. Wat is het?
Een flauwe hoekmast.
Met een lijnhoek van amper een paar graden doet hij denken aan Zwolle - Meeden positie 59, een al eveneens vrij zinloze hoekmast. We konden over een braakliggend weiland naar de mastvoet wandelen.
Riep er iemand randstaaf? De zwaarte van het vakwerk is beslist geen halve maatregel. Deze jongens kegel je niet zomaar om bij een downburst.
Minder gründlich was de afmontage van de ladder.
Dat die op de torenwand zit is nog tot daar aan toe. Maar om hem nou te laten doorlopen tot onder de splitsing van het broekstuk... Het is al een lullige broek op half zeven voor zo'n grote mast, maar nu kan je er dus helemaal niet meer onderdoor met een trekker.
Verder is het stuk ladder gemonteerd met een forse hoeklat die iets krom loopt, zowel naar boven toe als naar binnen toe. Twee lelijke, wellicht later in de haast erbij ontworpen montagevoetjes houden het geheel tegen de mast aan geklemd, maar de stevige hoeklat zelf kan een beetje mee buigen. Ondergetekende kon er net bij met de vingertoppen (heel soms is een S+12 postuur toch ergens goed voor) en de lat kon een beetje heen en weer zwabberen, waarbij hij het vakwerk van het broekstuk aantikken kon.
Alle moeren zitten telkens naar buiten gemonteerd. Misschien sleutelt dat makkelijker, maar het wekt een beetje goedkope indruk. Moeren naar buiten heb ik één keer zelf geprobeerd met het schaalmodel van de PGEM-tonmast (om een zeshoekige indruk te krijgen), maar uiteindelijk bleek dat niet het gewenste resultaat te hebben. En ook in het groot is het een vreemde aanblik.
Inmiddels begon de zon steeds verder te zakken. Tom moest natuurlijk nog een eind verder terug dan ik, dus Dörpen nog opzoeken leek niet realistisch meer. We hebben het erbij gelaten. Dörpen zelf, Niederlängen (met het restant van de oude interconnectie Lathen - Musselkanaal), het andere opstijgpunt bij Dankern en het zuidelijker deel van de verbinding tot de grens waar Tennet en Amprion elkaar ontmoeten lijkt geschikt spul om op de agenda te zetten voor een vervolgbezoek.
Halfverankering is net als Volbeat: het kan altijd
Re: Dörpen West - Niederrhein
De reden van de grondkabel t.h.v. Haren is mij ook niet duidelijk, het zou inderdaad te maken kunnen hebben met de recreatiegebieden, maar van de andere kant loopt daar al een 380kV verbinding, dus voor het uitzicht maakt het weinig verschil. Wat me overigens nu ook opvalt is dat ten zuiden van het opstijgpunt de bliksemdraad nog niet getrokken is. Ik kan me uit een ver verleden een reportage herinneren van de bouw van Zwolle - Meeden dat de bliksemdraad juist als eerste getrokken moest worden... Nu is de kans op onweer in dit jaargetijde nog niet zo groot, maar ik heb het al een paar keer vaker gezien.
Het verbaast me niks dat de oude lijn flink aan de bak moet om al het windvermogen uit het noorden naar het zuiden te transporteren, en dat moet daar allemaal over die tweebundels... Dat geeft ook meteen de noodzaak van deze nieuwe verbinding aan. Daarnaast heb ik het idee dat hoogspanningslijnen in Duitsland eerder knetteren dan bij ons. Afgelopen zaterdag kon ik het bij Pkt. Ahlde (110kV) ook goed horen, terwijl ik 110kV in Nederland bijna nooit kan horen, tenzij het echt heel vochtig weer is.
Het is jammer dat het vanuit Almelo toch nog wel een flink stuk rijden is en er verder in die omgeving weinig te zien is, anders was ik ook wel gaan kijken. Er is nog weinig activiteit te bespeuren van het gedeelte van Dörpen West - Niederrhein t.h.v. Twente. Het valt me sowieso op dat de bouw van deze verbinding erg lang duurt, men is in 2015 al begonnen ten zuiden van Borken!
Het verbaast me niks dat de oude lijn flink aan de bak moet om al het windvermogen uit het noorden naar het zuiden te transporteren, en dat moet daar allemaal over die tweebundels... Dat geeft ook meteen de noodzaak van deze nieuwe verbinding aan. Daarnaast heb ik het idee dat hoogspanningslijnen in Duitsland eerder knetteren dan bij ons. Afgelopen zaterdag kon ik het bij Pkt. Ahlde (110kV) ook goed horen, terwijl ik 110kV in Nederland bijna nooit kan horen, tenzij het echt heel vochtig weer is.
Het is jammer dat het vanuit Almelo toch nog wel een flink stuk rijden is en er verder in die omgeving weinig te zien is, anders was ik ook wel gaan kijken. Er is nog weinig activiteit te bespeuren van het gedeelte van Dörpen West - Niederrhein t.h.v. Twente. Het valt me sowieso op dat de bouw van deze verbinding erg lang duurt, men is in 2015 al begonnen ten zuiden van Borken!