Als we het zo gaan spelen ga ik ook meedoen.
Gelderland is qua hoogspanning waarschijnlijk de interessantste provincie van Nederland, hoewel je altijd moet uitkijken met dit soort uitspraken. Ik ben er inmiddels vaak op uit geweest om eens rond te kijken in het gebied, meestal als "bijverdienste" als je toch al om een andere reden op reis moet. Ik studeer in Wageningen en dat combineert goed. Vandaar dat het hier nogal kriskras door de provincie gaat.
Laten we eens heel klein beginnen, met de oude 50 kV-lijn tussen Barneveld en Nijkerk. De masten hebben niet eens trekschoren. Het hangt ervan af wat de Mannesmann-portaalmasten in Noord Holland verzetten, maar vermoedelijk is dit de kleinste nog werkelijk in gebruik zijnde luchtlijn van Nederland...
...en dat valt extra op als we daarna een blik werpen op de grootste mast van Gelderland, de noordelijke pyloon van de Waalcrossing van 380 kV Maasbracht-Dodewaard.
Een heel contrast: van 12,4 naar 124 meter ongeveer.
Ja ja, ik weet het. Jacob zegt het minstens iedere maand een keer en ook Ot doet dat inmiddels. Hans heeft geen fototalent. Mijn toestel is een haperende ouwe Nikon 3.2 megapixel uit 2004 en ik heb het fototalent van een gecastreerde chihuahua met jicht. Maar vandaag gaat het om het globale beeld. Immers, als sitebeheer mogen we ons verheugen met zoveel andere goede fotografen die toegezegd hebben dat materiaal van hen ook op de mainsite gebruikt mag worden. Dank daarvoor.
Ontopic dan maar weer. Gelderland = tonmastenland.

Tussen Hattem en Vaassen (nuja, ter hoogte daarvan) lopen twee 150 kV-verbindingen parallel en beide zijn met tonmasten uitgevoerd. De een echter wel wat zwaarder dan de ander.

Ook in Gelderland: een significant percentage van alle roodwit opgeverfde masten in Nederland. Deze twee roodwitte tonmasten bij Ede vormen zo'n 50% van de opstand van deze dingen.

Je hebt ze sinds 1976 ook in buis-uitvoering. Deze hierboven is echter van ruwweg 2000, tussen Harderwijk en Nunspeet. Waarschijnlijk is dit de laatste bovengrondse 50 kV-verbinding die ooit in Nederland is gebouwd.

Sinds midden jaren tachtig zelfs in eh... nouja, laat maar. Laten we het er maar op houden dat de onvolledig benutte tonmasten er een teken van zijn dat de Achterhoek weinig stroom verbruikt, en niet dat men het gebied geen knip voor de neus waard vindt.
Nee, dan dit.

Een wel heel bruut afgezaagde GSM-ontvanger. Op de HVI-schaal scoort deze een vier. De bovenkant van de mast zal ik de lezer besparen.
Wil je ze zo plat mogelijk? Ook dat kan in Gelderland.

Vliegveld Teuge vlakbij Apeldoorn is er de oorzaak van dat de tonmasten over een lengte van een kilometer of vier niet zijn toegepast. Platte donaumasten met extreem spitse traversen bleken de geëigende oplossing.
Waarom heeft men niet gewoon voor een Maaswaal-mast of een IJsselmij-éénevenmast gekozen, ga je dan denken. Die zijn immers nog platter.
We gaan zuidelijker, richting de rivieren. Want, denkend aan Holland zien we lange hoogspanningslijnen traag door oneindig laagland slingeren.

Wanneer is een riviercrossing op zijn mooist? In de zomer, met dikke cumuluswolken aan een blauwe lucht. Hier zien we de Rijncrossing van de lijn vanaf Dodewaard naar Lage Weide (via Veenendaal).
Nog zuidelijker? DDW? Bingo. Ook een van de grootste trafostations van Nederland is te vinden in Gelderland:
Maar ik ga er niet al te diep op in. Dat hebben Ruben en Peter al gedaan.
Tijd om Dodewaard te verlaten en terug te gaan in noordelijke richting voor een blik op een van de grootste highlights van Gelderland.

Want ook de oudste nog bestaande hoogspanningslijn is immers in Gelderland te vinden. De inmiddels roemruchte verbinding tussen Dodewaard en Ede. Voor wie het niet wist: opgeleverd in 1929!
Deze foto's zijn ruwweg anderhalve maand oud en op die dag had was het schitterend weer. Je kan dan gewoon onder de verbinding doorfietsen vanaf Ede tot de rivier aan toe. Prachtig was dat. Echt genieten.

Het stokoude ontwerp bestaat alleen hier nog. Vroegâh zaten er geen railingen op de traversen, maar of die railings nu afbreuk doen aan het karakter van de masten? Dramatisch is het in elk geval niet.

Interessant is ook het zijprofiel van deze masten. Merk op dat de twee poten van de mast in feite uitgerekte tetraëders zijn, net als een enkele broekstukpoot van een moderne lattenmast. Zien we hier de evolutie en ontwikkeling van het broekstuk langzaam vorm krijgen?
Waar de verbinding de Rijn oversteekt bevindt zich de enige hoogspanningsmast van Nederland met een eigen naam: de
Zwarte Giraf. Een geliefde hangplek voor studenten. Het verhaal achter de naam Zwarte Giraf is elders op het forum reeds te vinden.
Dat het inderdaad een geliefde hangplek is kan men aan verschillende dingen zien. Lege bierblikken, een oud winkelwagentje van Appie Happie dat als barbecue gebruikt wordt - en een niet te missen hoeveelheid grafitti op de betonnen stiep.
Tower of Power? Hmmm... Waar heb ik dat eerder gehoord?
Helaas heeft hangjeugd ook de neiging de boel te willen slopen:
De resten van wat ooit een poging tot een vuurtje moet zijn geweest.
Verdorie, moet dat nou? Stook dan liever een vuurtje onder die oude winkelwagen en ga wat hamburgers roosteren. Dan heb je tenminste nog wat te bikken.
We besluiten met een ansichtkaart van Wageningen. Tenslotte (en dat weten maar weinig mensen) is het "gebouw" op de foto na Hotel de Wereld en het arboretum misschien wel het meest unieke monument dat de stad rijk is.
'Groeten uit Gelderland'. Ik zie 'm ooit nog wel eens liggen bij de rekken vol ansichtkaarten.
